Dwa niemal bliźniacze Steyry z numerami własnymi "4" i "7" były jednymi z pierwszych samochodów gaśniczych dostarczonych do nowo wybudowanych Gdańskich Zakładów Rafineryjnych. W chwili dostarczenia w 1976 roku Steyry były wyposażone w zabudowy gaśnicze włoskiej firmy Silvani. Zabudowy te wzbudzały mieszane uczucia u strażaków. Sceptycy podkreślali niewielką pojemność skrytek na sprzęt i armaturę i niedoskonały system pianowy. Zwolennicy wspominali odporność na ekstremalne warunki atmosferyczne - Steyry Silvani jako jedyne były w stanie sprawnie działać w siarczystym mrozie towarzyszącym akcji gaszenia szybu naftowego w Karlinie na przełomie 1980/1981 roku. W drugiej połowie lat 80 postanowiono jednak pozbyć się kontrowersyjnych włoskich strażaków. Ponieważ w przeciwieństwie do zabudowy podwozia firmy Steyr były bardzo dobrze oceniane postanowiono skorzystać z przetartego już szlaku - zamówienia kompletnie nowej zabudowy w firmie Rosenbauer. Ponieważ były to już drugi i trzeci Steyr którego przebudowę Rafineria Gdańska zleciła tej znanej austriackiej firmie. Wykorzystano ten sam projekt modułów ze skrytkami i autopompą R600. Ponieważ opisywane samochody posiadały podwozie Steyr 1490 250K33 o większym rozstawie osi w porównaniu do pierwszego przebudowywanego egzemplarza moduł zbiorników otrzymał objętość zwiększoną o 2 tyś. l.(4 tyś. l. wody i 8 tyś. l. środka pianotwórczego) Dzięki dodatkowej przestrzeni Steyry otrzymały też wydłużone kabiny. Nowe a właściwie zmodernizowane kabiny pozostały dwu drzwiowe ale posiadały teraz cztery pojedyncze siedzenia dla obsługi. W kabinie było wystarczająco dużo miejsca aby można było się w niej ubrać podczas jazdy a także wygodnie zajmować miejsca, nawet w pełnym oporządzeniu. Ta modyfikacja pozwoliła wykorzystywać Steyry jako pełnowartościowe pojazdy pierwszego wyjazdu posiadały bowiem miejsca dla czterech osób - minimalnej obsady pojazdu pierwszego wyjazdu (dowódca, mechanik kierowca i dwóch strażaków roty gaśniczej).

Steyr "7" został przebudowany w 1987 lub 88 roku, "4" w roku 1989 a więc wrócił do służby niemal jednocześnie z dostarczeniem nowej "1". Dwa bliźniaki różniły się między sobą jedynie szczegółami "4" miała działko RM24 wyposażone w deflektor oraz małą skrytkę przeznaczoną na aparaty ochrony dróg oddechowych. Oba Steyry po wycofaniu z Lotosu trafiły do jednostek OSP województwa pomorskiego; "4" - OSP Czersk, "7" - OSP Rzeczenica. Dzięki swojej prostocie, solidnej budowie i potężnym zbiornikom stanowią tam cenne wsparcie szczególnie przy większych pożarach.

Model jest odwzorowaniem pojazdu w malowaniu Zakładowej Straży Pożarnej LOTOS w Gdańsku wg stanu po 2000 roku. (AK)