Lekki samochód gaśniczy wodno-pianowy
Wkrótce po uruchomieniu produkcji Żuka A-15 opracowano odmianę miejską tego samochodu. Pojazd miał spełniać rolę jednostki pierwszego rzutu, zdolną do podjęcia działań przed przybyciem większych samochodów oraz miał służyć do zwalczania małych pożarów
W Żuku A-15 GLM-4 zastosowano mniejszą motopompę M-400 (w odróżnieniu od M-800 stosowanej w wersji GLM-8 przeznaczonej dla OSP) oraz nieco inną konfigurację sprzętową. Obsadę pojazdu, zmniejszono w tej wersji, do czterech osób.
Samochody GLM-4 używane były w jednostkach ZSP w dużych miastach. W latach 1972-1975 pojazdy te zabudowywano na zmodernizowanych podwoziach A-15M.
Żuk A-15 GLM-4 (1968)
Oznaczenie pożarnicze wg PN-79: GLM-4
Podwozie: Żuk A-15 z 4-cylindrowym silnikiem benzynowym S21 o mocy 70 KM (eksport) lub z silnikiem benzynowym M-20 o mocy 50 KM (kraj)
Skrzynia biegów: 3+R
Układ jezdny: 4x2
Nadwozie: jednosegmentowe zbudowane z elementów nadwozia modelu A-05
Ilość miejsc: 3 (2+2)
Wymiary (długość, szerokość, wysokość):
4440x1820x1920 (mm)
Masa całkowita: 2300 kg
Prędkość maks: 95 km/h
Wyposażenie pożarnicze:
- motopompa M-400 PO-4 o wydajności 400 l/min przy ciśnieniu 4 bar
- węże ssawne i tłoczne
- armatura wodno-pianowa
- stojak hydrantowy
- aparaty powietrzne - 2 szt.
- gaśnica śniegowa oraz proszkowa
- drabina 3,1 m
- nosze