| Średni samochód ratownictwa chemicznego
W 1987 roku dwie zachodnioniemieckie firmy - Metz i Schmitz wykonały w kooperacji, samochód ratownictwa chemicznego przeznaczony na polski rynek. Pojazd zabudowano na podwoziu Jelcz P415 z układem jezdnym 4x2.
Samochód wyposażono w wydłużoną, wagonową kabinę kierowcy, w której zarezerwowano miejsca dla czteroosobowej załogi wozu. Za kabiną umieszczono nadwozie specjalne mieszczące bogate wyposażenie ratownictwa chemicznego. Nadwozie to wykonano w systemie HuRoWa z szerokimi płatami ścian bocznych odchylanymi do góry.
Zbudowano jeden egzemplarz tego pojazdu. Został on włączony do podziału bojowego III Oddziału ZSP we Wrocławiu. W roku 1988 pojazd zaprezentowano na targach branżowych Interschutz `88. Po roku 1991 zakupiono jeszcze kilka podobnych pojazdów z zabudową Schmitz`a.
Jelcz 415 Metz-Schmitz GWG (1987)
Oznaczenie pożarnicze wg PN-79: SRCh
Podwozie: Jelcz P415 z sześciocylindrowym doładowanym silnikiem wysokoprężnym o mocy 243 KM
Układ jezdny: 4x2
Nadwozie: dwusegmentowe składające się z kabiny i nadwozia specjalnego
Liczba miejsc: 4 (2+2)
Masa całkowita: ok. 12 000 kg
Prędkość maks: ok. 90 km/h
Wyposażenie pożarnicze:
- Przyrządy pomiarowe (eksplozymetry, przyrządy do wykrywania gazu)
- pompy wirowe, zanurzeniowe i membramowe
- węże olejo- i kwasoodporne z armaturą ze stali szlachetnej
- zbiorniki do substancji chemicznych wykonane z tworzyw sztucznych i stali kwasoodpornej
- zestaw narzędzi nieiskrzących oraz sprzęt do zbierania substancji z niewielkich powierzchni
- zestaw sprzętu oświetleniowego w wykonaniu przeciwwybuchowym
- ubrania gazoszczelne
- zestawy uszczelniające i środki wiążące
Dyslokacja |
