Samochód specjalny SD-17 z drabiną mechaniczną o długości wysuwu 17 metrów
W 1963 roku w Paczkowskich Zakładach Sprzętu Pożarniczego w Paczkowie zbudowano prototyp drabiny mechanicznej SD-17 zabudowanej na podwoziu Star 25.
Do budowy pojazdu wykorzystano elementy nadwozia N-751 z jelczańskiego modelu 002. Nadwozie to zostało skrócone, a w tylnej części ramy zainstalowano trójprzęsłową drabinę o konstrukcji drewnianej. Napęd mechanizmów drabiny realizowany był ręcznie poprzez system korb. Ponadto pojazd wyposażono w zbiornik na wodę o pojemności 400 litrów, sprzęt i armaturę a także zwijadła na węże tłoczne.
Serię próbną liczącą kilkanaście sztuk wykonano w latach 1966-1967. Pojazdy z tej serii miały już nadwozie typu N-752 z osobną kabiną kierowcy N20.1. Produkcji seryjnej tych drabin nie podjęto ze względu na przestarzałą konstrukcję. Wykonane egzemplarze serii próbnej były eksploatowane w jednostkach bojowych straży
Star 25 SD-17 (1963)
Oznaczenie wg PN 79: SD-17
Podwozie: Star A25P z rzędowym sześciocylindrowym silnikiem benzynowym S47 o mocy 105 KM
Skrzynia biegów: sześciostopniowa (5+R)
Układ jezdny: 4x2
Nadwozie: jednosegmentowe powstałe w wyniku skrócenia nadwozia N751 (prototyp) oraz N752 (seria informacyjna)
Liczba miejsc: 6 (2+4)
Rozstaw osi: 3850 mm
Masa całkowita: ok. 7500 kg
Prędkość maks: 80 km/h
Wyposażenie i charakterystyka pożarnicza:
- drabina 3-przęsłowa o konstrukcji drewnianej
- długość wysuwu drabiny 17 m
- maksymalny wysięg stojącej drabiny 8,5 m
- ręczny napęd mechanizmów drabiny
- 4 podpory terenowe rozmieszczone przed osia tylną i na tylnym zwisie sterowane ręcznie
- zbiornik na wodę o pojemności 400 l
- 2x zwijadła szpulowe na węże tłoczne
- armatura i sprzęt